About Charles Warter
Charles Warter - some background information about the artist (Dutch below)
Aged fifteen Charles decided there was only ONE way to become an artist: Just start! From this very moment he drew from nature at his own initiative. Materials found in the woods, like branches, leaves, but also objects from daily life, buildings and so on. Apart from these exercises he made expressionistic works based on own images (mind flashes, half-sleep, dreams). In the beginning only with pencil, crayon, charcoal, pen and ink and gouache. Studying biology at the Free University in Amsterdam, was an excuse to draw plants and animals - including skeletons and skulls - in a very detailed way. "The Stedelijk" was a shock at first sight: (is this art?) but meant a relief as well (so this is art!). Especially the works of Elsworth Kelly and Edward Kienholz impressed Charles deeply.
Experiments with oil-paint were frustrating. Only after a lot of reading about the theory of colors, composition and looking carefully at the masters a break-through came: colors were tamed. Charles suspended his studies for a while and got a job in Zwolle. Leasure time was available to join a group of artists ("Artibron"). Portraits were the main subject. Stimulating contacts with older artists and younger people like Charles himself.
After a while Charles moved to Groningen to study again: biochemistry. He never left art however, but Charles was a bit of a fanatic and took the theories of the "Bauhaus" (especially Itten) too seriously. Aged twenty three he disapproved everything he made, as it was not up to the Bauhaus standards. After some time without any drawing or painting, he took the charcoal and tried again. During a hike throughout the Netherlands, a series of water colours and pen-drawings after observations of nature were made. Only then Charles felt like he was enough of a craftsman and was allowed to experiment. He started to use other techniques and crossed the border to sculpting, that is working in three dimensions including performance. He never stopped reading and visiting art-galleries. A vast area being completely adrift and apart from the citizens "reality" - a mere fact to be accepted.
Apart from the studies there was time left to write and paint. Unfortunately the more expressionistic works were hardly liked by people in the neighbourhood. Besides, the paintings were small and therefore not very impressive. The realistic collection however, was appreciated by the same people - one time a visitor said something like: "I did not know you were able to make real works of art. I thought you just fooled around...." The ongoing lack of understanding caused Charles to destroy the greater part of the non-naturalistic design (of course not paintings already given away.) After a short while, Charles focused on "abstraction". Reality was simplified and reduced to simple and geometrical structures. Cryptic titles presented the relation with the reality from which the painting was derived ( like "Picking flowers during spring" or "After the rain" ).
Aged forty, Charles found himself on an dead end. A one year course at the academy of arts was exactly what he needed: good teachers, removing obstructions and freeing the mind from prejudice, especially too much self-censorship. Talking about each others works of art, asking questions. Focusing on the process instead of the product. Only trying and asking oneself questions. For the first time no shame about being "self-taught" (was he still?). Charles told his teacher he would like to make big paintings. So his teacher simply told him to start and create big paintings: "Take a big, cheap brush, a large of canvas and go for it" There was plenty of opportunity for some experiments in three dimensions. Until then skills with hammer, saw and drill were useful for doing some home-improvement. Suddenly it had become a way of making works of art.
From then Charles was trying to communicate ideas and images. Partially the same simplified images from the past, but also human interaction, the way society works, especially at the office, the way people think and act, translated into two or three dimensions. The biology part of biochemistry giving him a firm basis to observe behaviour. Still trying to stop himself from rigidity and mathematics, Charles uses complex stochastic processed (chance elements, like dices). Not immediate, like Pollock, but by disturbing plans and structures by computer aided influences - making things imperfect by letting nature in.
During the ten years after Charles was less focused with regard to a "style". The yellow & red paintings still popped up, but a series of realistic paintings were created as well. This was mainly to feel closer to artists in other centuries and to know what it feels like to capture images. Apart from this all kinds of experiments came out as well. The clock (pair) designed by Charles in his early twenties was finally made, but this was only possible by working with easier materials. The concept however, remained the same. Pop art was visited briefly and the conceptual paintings returned.
Some artists were really important to Charles' development. To give an impression a series of names is presented below. The list is not exhaustive and influence and admiration differed trhoughout time. The order is slightly alphabetic:
Albers, Joseph - André, Carl - Arman - Beuys, Joseph - Boltanski, Christian - Brancusi, Constantin - Chagall, Marc - Chirico, Giorgio de Delveaux, Paul - Duchamp, Marcel - Ensor, James - Feininger, Lyonel - Hanson, Duane - Holzer, Jenny - Hopper, Edward - Judd, Donald - Kelly, Elsworth - Kiefer, Anselm - Kienholz, Edward & Nancy - Lichtenstein, Roy - Modigliani, Amadeo - Mondriaan, Piet - Munch, Edward - Newman, Barnett - Pollock, Jackson - Richter, Gerhard - Rosenquist, James - Serra, Richard - Abramovic, Marina - Warhol, Andy - Phaophanit, Vong - Viola, Bill - Magritte, René - Malevitz, Kasimir - Spoerri, Daniel - Andrea, John de - Koons, Jeff - Thiebaud, Wayne - Goldworthy, Andy - Rodgers, Terry - Vermeer, Johannes
Charles Warter, April 2024
Charles Warter - achtergrondinformatie over de beeldend kunstenaar
WERK
De rode draad die door het geschilderde werk van Charles Warter loopt is "maatschappijkritiek". Alle ongeschreven wetten van communicatie, hierarchie, het voldoen aan verwachtingen worden in milde vorm aan de kaak gesteld. In milde vorm, omdat er geen extreme middelen worden gebruikt en geen poging wordt gedaan om te chocqueren. Het blijven symbolen in olieverf en ze zijn niet bitter van toon, maar eerder spottend. Charles werkt namelijk overwegend in twee conceptuele lagen, waarbij de laag van de boodschap is verborgen onder een esthetische laag. Wat niet wil zeggen dat iedereen de schilderijen mooi moet vinden - integendeel! Door een opdringerig kleurgebruik zijn de werken niet "salonfähig". Er is wel eens opgemerkt dat het "schilderijen voor in het museum zijn". Toch zijn er mensen die het werk van Charles in huis willen hebben en enkele basisscholen hebben ze in de klaslokalen hangen. Kinderen kunnen beter overweg met de brutaliteit en het spontane karakter ervan. Andere onderwerpen in de schilderijen van Charles zijn veelal persoonlijke, zoals de geboorte van zijn kinderen of het verstikkende gevoel op het platteland te moeten wonen. Die laatste periode viel ongeveer in 2006-2008. De kredietcrisis liet een definitef afscheid van het bewuste huis pas plaatsvinden aan het einde van 2009. Overigens was het - mogelijk juist door de stress - een productieve periode.
Naast geschilderd werk vervaardigt Charles ook veel objecten, die een tijd lang gerelateerd waren aan het verschijnsel "kraal" in grote versies. De derde kunstvorm die Charles, zij het spaarzaam, hanteert is de performance. Geen toneelwerk, maar de zuivere vluchtige beeldende vorm die in de jaren zestig zo gangbaar was. Het spontane, ongeplande en vluchtige karakter ervan is ook hier gecombineerd met milde maatschappijkritiek.
LEVENSLOOP
Charles komt uit een geslacht van onder meer kunstenaars en handelaren. Vreemd genoeg hadden zijn ouders voor geen van beide zaken een voorkeur. Misschien had dit te maken met de onzekerheid die ze erdoor hadden ervaren. Thuis werd Charles dan ook geadviseerd arts te worden en - bij voorkeur als hoogleraar - een baan bij de overheid te nemen, omdat dit zekerheid verschafte. Dit beeld is nu absurd, maar destijds niet zozeer. Hoewel hij lang aarzelde koos Charles in eerste instantie voor een studie biochemie. Het eerste jaar, dat nog overwegend werd gevuld door de klassieke anatomie en systematiek van planten en dieren, misbruikte Charles voor eindeloos veel tekenwerk. Zo sterk, dat een veel gehoord commentaar was:"donder jij maar op naar de kunstacademie". In Artis zaten beide groepen studenten overigens bij elkaar en tekenden "naar het leven". Na anderhalf jaar stopte Charles, werkte in de verzekeringsadministratie bij een bank en was lid van een kunstenaarsvereniging. In die periode schreef hij ook veel verhalen en novelles. Na een jaar stond hij voor de keuze om de kunstacademie te volgen of door te gaan in de finaiciën, maar hij rondde uiteindelijk zijn studie biochemie af in Groningen. Hij bleef tekenen en schilderen, maar schreef ook verder aan zijn verhalen - zie de bundel "Angst en Verraad" - te downloaden op deze site. Na de studie volgde een decennium bij de overheid, dat mede door een deeltijdaanstelling voldoende ruimte liet voor de kunst. Geleidelijk aan won de beeldende kunst en werd het schrijven beperkt tot het dagelijks werk. De novelles en verhalen bleken ook slecht te passen in de huidige literaire wereld en bovendien waren het ook vooral geschreven beelden. Schilderijen in woorden dus, waardoor de keuze simpel was. Charles ontdekte dat zelfs bij het dagelijks werk als adviseur, men zijn tekeningen en schetsen beter begreep dan zijn verhalen. Powerpoint bood later de oplossing uit dit dilemma en stelde hem in staat eigen afbeeldingen te presenteren als hulpmiddel. Wat in de tijd van "clipart" trouwens ook al als controversieel werd gezien.
Juist toen hij besloot over te stappen naar het bedrijfsleven kreeg Charles de eindelijk de mogelijkheid het voorbereidend jaar op academie Minerva te volgen. De uistekende docenten die hem begeleiden schoolden Charles niet in de techniek, die hij inmiddels voldoende had verworven, maar niet meer van wezenlijk belang was. Ze boden hem de ruimte om zich werkelijk als kunstenaar te ontplooien en een plaats in te nemen. Helaas vergde de nieuwe baan zoveel tijd en energie dat een volledige opleiding niet meer mogelijk was. Alleen was deze ook niet meer nodig. Sterker nog, vrienden, familieleden en bekenden die wel hadden gekozen voor de kunstacademie moesten allerlei andere banen accepteren om in leven
te blijven. Charles besloot zoveel mogelijk te gaan verdienen en zijn eigen Mecenas te worden. Deze keuze heeft hem in de gelegenheid gesteld een aantal malen te exposeren en tegelijk de vrijheid geboden een autonome lijn te volgen die commercieel overigens geen succes is geweest. De laatste vijftien jaar is hij overigens vrijwel alleen naar buiten getreden via het internet.
INVLOEDEN
Charles groeide op in een omgeving van conservatieve kunstliehebbers. Echte kunst was van marmer, brons en olieverf of transparante aquarel. Al het andere was studie of een grapje. Tot die laatste categorie behoorde werk in gips, stof, collages van papier of bestaande voorwerpen en zelfs gouaches of drukwerk. Zo was een reclametekenaar beslist geen kunstenaar.
Toen Charles op achttienjarige leeftijd in Amsterdam arriveerde en daar "het Stedelijk" bezocht kreeg hij de schok van zijn leven. Toch werd niet zozeer zijn wereldbeeld omver gehaald. Het was eerder een bevrijding, dat wat hij voelde als noodzaak en mogelijkheid, ook echt bestond! "Dus dit is wel degelijk kunst" was wat er door hem heen ging en het werd hem duidelijk dat hij geen verderfelijke dingen deed, maar kunstenaar uit innerlijke drang was, die zich in het begin uitte op het gebied van tekenen, schilderen, schrijvben, toneel en muziek.
Gesamtkünstler eigenlijk. In het Stedelijk maakte vooral het werk van Elsworth Kelly en Edward Kienholz een diepe indruk. Ironisch genoeg was de lijn Kelly - Albers - Bauhaus hem nog niet bekend. Anders had de dogmatiek van Itten hem later misschien minder beklemd. De zeggingskracht van een werk als "Sight Point" van Richard Serra, een uiterst sober maar krachtig werk, dat na vele jaren is teruggekeerd in het Stedelijk, maakte ook enorme indruk.
De boeken van oa. Luns, Itten en Pawlik en het zien van veel oude en nieuwe meesters - in het echt - vormden een heel andere invloed. Net als het lidmaatschap van kunstenaarsvereniging Artibron in Zwolle, deed Charles veel technische vaardigheden op met portrettekenen als hoofdmoot. Deze invloeden waren vooral technisch van aard. Een geheel ander soort invloed deed zich gelden in Groningen, in de eigen omgeving! Over het algemeen heerste er een wat conservatieve smaak, zodat het meer expressionistische werk nier erg werd gewaardeerd. Dit in tegenstelling tot het technische studies, die vooral ambachtelijk waren. De voortdurende negatieve houding van de omgeving leidde tot een zekere somberheid en Charles vernietigde bijna al het experimentele werk - voor zover nog in eigen bezit. Toch ontwikkelde hij vervolgens meteen zijn eigen "abstractie" waarbij de werkelijkheid werd gereduceerd tot zeer eenvoudige geometrische vormen, egaal gevuld met kleur. Cryptische titels gaven de relatie met de werkelijkheid aan. Af en toe ontstond nog een (sur)realistisch werk, waarbij uiteraard Magritte en Delvaux hun stempel drukten op Charles' waarneming van de wereld.
Na de vooropleiding Minerva kon Charles zelf pas echt zijn eigen wegen kiezen, los van oordeel, ambacht of commercie. De decennia ervoor had hij vele duizenden kunstwerken bestudeerd en genoten. Zowel in het echt als via fotoboeken. Dit had een duidelijk beeld opgeleverd van de huidige werkelijkheid in de beeldende kunst. Hoewel het accent vooral op de meer moderne kunst lag, kwam later het besef dat ook veel oude kunst ooit modern en controversieel was en dus niet zomaar heeft afgedaan, maar moet worden beleefd in de eigen context. ook de verschillen in techniek begonnen Charles te boeien. Onder invloed van de oude meesters vervaardigde hij dan ook enkele realistische schilderijen van uitvergrootte
kralen. Eigenlijk vooral voor eigen plezier! Bij het principe van het uitvergroten waren Oldenburg en Koons uiteraard grote voorbeelden!
De tien jaar daarna was Charles minder gefocust op een "stijl". De geel/rode schilderijen verschenen af en toe nog wel, maar er werd ook een reeks realistische schilderijen gemaakt. Dit overigens vooral om zich dichter bij schilders in andere eeuwen te voelen en te weten hoe het voelt om "een beeld te vangen". Daarnaast doken er ook allerlei experimenten op. De (tweedelige) klok die hij als twintiger ontwierp werd eindelijk gemaakt, maar dat was alleen mogelijk door met eenvoudiger materialen te werken. Het concept was echter onveranderd. De pop-art werd aangetikt en de conceptuele schilderijen kwamen ook terug.
BEWONDERDE KUNSTENAARS
Om een indruk te geven van de door Charles bewonderde kunstenaars, die tevens meer of minder invloed hadden of hebben wordt hieronder een reeks namen gepresenteerd. Het is allerminst een uitputtende lijst en bovendien verschilt de invloed en interesse verschilt in sterkte en periode. Een bijkomend effect van de lijst is hopelijk wel een wat bredere aandacht voor deze kunstenaars na het lezen ervan. De lijst is enigszins alfabetisch:
Albers, Joseph - André, Carl - Arman - Beuys, Joseph - Boltanski, Christian - Brancusi, Constantin - Chagall, Marc - Chirico, Giorgio de - Delveaux, Paul - Duchamp, Marcel - Ensor, James - Feininger, Lyonel - Hanson, Duane - Holzer, Jenny - Hopper, Edward - Judd, Donald - Kelly, Elsworth - Kiefer, Anselm - Kienholz, Edward & Nancy - Lichtenstein, Roy - Modigliani, Amadeo - Mondriaan, Piet - Munch, Edward - Newman, Barnett - Pollock, Jackson - Richter, Gerhard - Rosenquist, James - Serra, Richard - Abramovic, Marina - Warhol, Andy - Phaophanit, Vong - Viola, Bill - Magritte, René - Malevitz, Kasimir - Spoerri, Daniel - Andrea, John de - Koons, Jeff - Thiebaud, Wayne - Goldworthy, Andy - - Rodgers, Terry - Vermeer, Johannes
Charles Warter, april 2024
